የአራዊት ሁካታ
በጣም የሰለቸው፣
ብቸኝነት ጎድቶት
ኑሮ የመረረው፣
አንድ ልዩ ሽፍታ
ከተማ የማያውቅ፣
ጥቅትቅ ባለ ደን
የሚኖር በድብቅ፤
ከዕለታት በአንድ
ቀን ከሩቅ የሚመጡ የሰዎች ድምፅ ሰምቶ፣
ሲጠባበቀቸው አሳቻ
መንገድ ላይ ለዝርፍያ አድብቶ፣
ወደእሱ ሲቀርቡ
ሲጠራ ድምጻቸው፣
የጫካውን ሰላም
ሲያደንቁ ሰማቸው፡፡
ለመማረክ ወጥቶ
እሱ ተማረከ በውይይታቸው፡፡
ስለደኑ ውበት
ስለጫካው ሠላም፣
ገነት የገቡ
ያህል ተደስተው በጣም፣
እያወዳደሩ
ከከተማው ኑሮ ሠላም ከጠፋበት፣
ጩኸት ከበዛበት
ኹከት ከሞላበት፣
ሲያደንቁ ሰማቸው
የጫካውን ሠላም የጫካውን ውበት፡፡
የእኚህ ከተሜዎች
እጅግ የተዋቡ፣
በከተማው ኑሮ ምሬታቸው
ገርሞት ተመስጦ ቀልቡ፣
ከአደባበት ወጣ
ሊቀላቀላቸው፣
ሊካፈል አስቦ
በውይይታቸው፡፡
ግን ከተሜዎቹ
ሰው ሽሽትን መጥተው፣
እዚህ ሠላም ቦታ
ሰው በማየታቸው፣
ፊታቸው ደመነ
እጅግ ቅር አላቸው፡፡
ሰላምታውን ሲሰጥ
ሽፍታው ቀረበና፣
የድመፁ አወፋፈር የቅላጼው ቃና፣
ጆሯቸው ሲገባ ፊታቸውን ሞላው ፈገግታ እንደገና፡፡
ሁሉም በአንድ ቃል አጸፋ መልሰው ለሰጠው ሰላምታ፣
ሰው በማይኖርበት በዚህ ልዩ ቦታ፣
ተክለ ቁመናውን በአግራሞት እያዩት፡፡
ፈገግታ ተላብሶ ያ ሪዛም ገጹ፣
ሽፍታውም መለሰ በነጎድጓድ ድመፁ፡፡
በብቸኝነቴ ከሰው ሳላወራ፣
ከዛፍ፣ከወፎቹ ከአራዊቱ ጋራ፣
ብዙ
ዓመት ኖሪያለሁ እኔ በዚህ ሥፍራ፡፡
ፍጹም ተማርሬ
በብቸኝነቴ፣
ከተማ ለመግባት ነበረ ምኞቴ፡፡
አሁን ግን ስሰማ የእናንተን ውይይት፣
ልቤ አመነታ ከጫካው ለመውጣት፣
የከተማው
ኑሮ የሚብስ ይመስላል፣
እንኳን እኔንና የጫካውን ልዑል፣
ያደጋችሁበት እናንተን አማሯል፡፡
አዎ በትክክል ከዚያ ሰላም ጠፍቷል፣
ጩኸትና ምሬት ሁከት በዝቶበታል፡፡
አንተም አትታለል አተናፍቅ ከተማውን፣
ከደኑ አትውጣ ኑር የምትኖረውን፣
ፍቃድህ ቢሆንስ ለእኛም አለማምደን፣
የዚህን የአንተ አገር ጥቅጥቅ ያለውን ደን፣
ይህን ንፁህ አየር በነፃ እየማግን፣
በወፎች ዝማሬ በአራዊት ቡረቃ እየተደሰትን፣
በዚህ ሰላም ቦታ ልንኖር መጥተናል፣
የአንትም ብቸኝነት ከእንግዲህ አብቅቷል፡፡
ቃል እንገባባ ፍፁም ላንካካድ፣
ነበሳችን ከደኑ ከአራዊት ትዛመድ፣
ተነስተን እንጓዝ እረጅሙን መንገድ፣
ሀረናን ሰንጥቅን አማዞን እንሂድ፡፡
ታሪኩ በትክክል ከግጥሙ ጋር ባይገናኝም አንድ
የተነገረኝ አባ ኤበሉ (የእንትና አባት) የሚባል እውን ይኖር የነበረ ሽፍታ ታሪክ ለሀሳቡ መሻዬ ነው፡፡
ኤበሉ ማለት በአማርኛ እንትና እንደሚባለው
ነው፡ ሥሙን በትክክል ያልገለጽኩት ይህን ግጥም ከምታነቡት የተወሰናችሁት የዚህ ሥም መጠሪያ ሊኖራችሁ ስለሚችል ደግሞ የእኔ
አባት ሽፍታ የነበረው መቼ ነው እንዳትሉ ነው፡፡ ይህ ሽፍታ
የሚዘርፈው ከሚስቱ ጋር ሲሆን ሚስቱ ጠበመንጃ እሱ ደግሞ ቦምብ ይዘው ነው የሚዘረፉት፡፡ ታዲያ አንድ ቀን ቂም የያዘበት
የባለአባት ሰርግ ላይ ይገኝና ያ ሁሉ ሰው ባለበት ሁሉንም በቦመብ እያስፈራራ የባለአባቱን ሚስት (ሙሽራይቱን) ይዞ ወደ
ሚኖርበት ጫካ (ደን) ሲሄድ የምትከተለው ስንኝ በሰርገኞቹ ተቋጥራለታለች (ኦሮምኛ ለምታውቁት ብቻ በመሆኑ አዝናለሁ)፡፡
አባ ኤበሉ ኤሳ መኒ ኢሳ፣
ቦምቢን ነማ ቦቤሳ፡፡
ሀረናን ለማታውቁ
ባሌ ውስጥ ያለ የታወቀ ደን ነው (ጉግልም ብታደርጉ ታገኙታላችሁ)፡፡
የታላቋ ቀን ልጅ -2005 (መነሸው 1994) ዓ.ም (Son of
the great day-2012 (mini-draft 2002)
No comments:
Post a Comment